REVOLUTIONAIR GEWELD
(Alfredo M. Bonanno)
« Anarchisten zijn geen hypocrieten. Op geweld moet je met geweld
antwoorden: vandaag tegen de onderdrukking van vandaag; morgen tegen de
onderdrukkig die zou kunnen proberen zich in de plaats te stellen van
die van vandaag. »
Inhoudsopgave:
Malatesta en de kwestie van revolutionair geweld
De morele splijting
Clément Duval: Het probleem van diefstal
Het ongrijpbare beest
96 p. // 4 euro
VERNIETIG HET WERK
(Alfredo M. Bonanno)
« Een leven zonder controle en beperking, een avontuurlijke zoektocht
naar het absoluut andere, maakt de volledige vernietiging van niet
alleen ‘mijn’ werk, maar van het hele concept van werk en economie als
basis voor menselijke relaties noodzakelijk. »
Inhoudsopgave:
Inleiding
Vernietig het werk
Laten we met de voeten op de grond blijven alstublieft
Ruimte en kapitaal
Voor zelfbeheer?
De onvrijwillige kantjes van vrijwillgerswerk
De nieuwe democratie
Het einde van de crisis
Anarchisten tegenover de nieuwe kapitalistische wereldorde
106 p. // 4 euro
Sabaté
Ondergronds in Spanje (1945-1960)
420 pagina’s – 8 euro
Nadat de opstand van 1936 verstikt werd in een burgeroorlog, bezetten tegen 1939 de franquistische troepen het gehele Spaanse grondgebied. Om aan de moordende reactie te ontsnappen, verdwijnen vele rebellen in de clandestiniteit of ballingschap. Maar vanuit het ondergrondse wordt de subversie algauw opnieuw georganiseerd.
Dit is het verhaal van Francisco Sabaté Llopart, één van de anarchisten die met hun acties het nieuwe regime proberen te ondermijnen. Met ontelbare obstakels op hun weg en tegen de wind in, zetten ze hun leven op het spel.
3 boeken – 724 p. – 11 euro
Volin is een Russisch anarchist. Tijdens de revolutie van 1905 zal hij actief deelnemen aan de eerste sovjet van Sint-Petersburg. In 1906 is hij betrokken bij een opstand in Kronstadt, waarna hij wordt opgesloten en veroordeeld tot levenslange verbanning in Siberië. Tijdens zijn deportatie ontsnapt hij en keert pas in 1917 terug naar Rusland – na de Februari Revolutie maar voor de Oktober Revolutie.
Hij zet zich in voor verschillende anarchosyndicalistische publicaties en reist het land rond om anarchistische ideeën te verdedigen, de anti-autoritaire organisatievormen te verspreiden en de bolsjevistische manipulaties te verhinderen. Volin neemt ook deel aan de revolutionaire beweging van de Makhnovtsjina in de Oekraïne, die afwisselend moeten strijden tegen de Witte legers en de Rode legers die aan het leiderschap van de bolsjevieken gehoorzamen.
In december 1920 wordt hij gearresteerd door de nieuwe communistische macht; eerst ter dood veroordeeld door Trotsky, daarna opgesloten in de bolsjevistische kerkers, wordt hij ten slotte na internationale druk van de vakbonden, verbannen. In 1938 begint hij aan De ongekende Revolutie, waarin hij het verhaal van de Russische revolutie uit anarchistisch perspectief vertelt en verdedigt tegen de leugens en verdraaiingen van het bolsjevistische regime.
Boek I. Geboorte, groei en triomf van de Russische Revolutie; 1825 – 1917
Boek II. Het bolsjevisme en de anarchie
Boek III. De strijden voor de ware sociale Revolutie; 1918 – 1921
Boek – 152 p. – 5 euro
« Niets hecht ons nog aan het verleden, maar de toekomst verduidelijkt zich nog niet.
En allicht worden we slecht begrepen, zoals vreemdelingen, en het is hier en het is daar, het is overal dat we vreemdelingen zijn. »
Zo d’Axa is aan het einde van de 19de eeuw actief in de anarchistische kringen, hoewel zijn individualistische ideeën altijd het etiket ‘anarchist’ zullen weigeren. In 1891 richt hij het blad L’Endehors op. Na de arrestatie van Ravachol en zijn metgezellen, start Zo d’Axa een steunactie voor de kinderen van de gevangen kameraden en verdeelt het geld onder de gezinnen. Dat leidt tot zijn arrestatie voor “deelname aan een samenzwering.” Opgesloten in de gevangenis Mazas, weigert hij om ondervragingen te beantwoorden of om iets te ondertekenen. Op borgtocht vrijgelaten na een maand zegt Zo d’Axa ironisch: “Onze arme vrijheid, altijd tijdelijk. “
Na zijn vrijlating vermenigvuldigt Zo d’Axa zijn virulente pamfletten tegen de bestaande orde. Wanneer de dreiging van de gevangenis opnieuw boven zijn hoofd hangt, verlaat Zo d’Axa Frankrijk voor Londen. Van daar vertrekt hij naar Nederland, Duitsland, Italië, Griekenland, Turkije om uiteindelijk in Palestina aan te komen, zelden met rust gelaten door de politiediensten.
VAN MAZAS NAAR JERUZALEM is de autobiografie van een anarchistisch individu geworpen in het midden van de periode van de “de propaganda van de daad”. Maar naast een persoonlijk relaas van deze turbulente tijden, is het ook een ontdekkingsreis van iemand die de marge opzoekt en nooit zijn kritische geest het zwijgen oplegt.
Niet morgen, vandaag! – Albert Libertad
Bundeling van teksten uit Le Libertaire en l’anarchie (1897-1908)
166 p. – 5 euro
Dit boek bestellen kan via hier.
Libertad wijst onophoudelijk op de volheid van het leven, weigert elke scheiding tussen de verschillende aspecten. Zijn revolte is ondeelbaar, verdraagt geen uitstel en uit zich op alle momenten – gepast of ongepast, gewenst of ongewenst, klein of groot. Voor hem geen scheiding tussen de grote strijden en de kleine gevechten, hij verweeft alles door elkaar, alle mogelijke banden, omdat het overal hij, zijn individualiteit is die op het spel staat en zich op het spel zet.
« Ik wil geen deel van vandaag ruilen voor een fictief deel van morgen, ik wil niets van het heden loslaten voor de wind van de toekomst. » – Albert Libertad
De hartstocht van de revolte (Michael Bakoenin)
Een selectie uit de geschriften van Michael Bakoenin
204 p. – 5 euro
Bakoenin was een grote bebaarde donderwolk voor wie de kwestie van de sociale
revolutie niet zozeer neerkwam op het overtuigen van alsmaar groeiend aantal mensen, maar wel op het weten aansteken van de lont die het kruitvat in de lucht doet vliegen. Voor hem was het geen kwestie van ledenlijsten en volkstellingen, maar hoe de hartstocht van de revolte, de passie van de opstand te doen oplaaien in de harten van de mensen.
« Wij verstaan onder de revolutie de ontketening van wat men tegenwoordig de kwade hartstochten noemt en de vernietiging van wat in dezelfde taal ‘openbare orde’ heet. » – Michael Bakoenin
Aan zij die tijdens de storm niet binnen zijn gebleven
De strijd tegen de gesloten centra en hun wereld in Lecce (Italië)
170 p. – 5 euro
« Begin juli 2007. We zijn in het zuiden van Italië, meer bepaald in Salento, Apulië. De reputatie van deze regio buigt eerder op haar festivals met tarantello-muziek voor toeristen dan op haar militaire onderzoeksinstellingen
en speciale gevangenissen. In die bar met grote schuiframen die uitgeven op de zee zitten we slechts op enkele kabellengtes afstand van de badplaats van San
Foca. Daar, in een voormalige vakantiekolonie tussen het strand en de weg die langs de kust loop, heeft de Kerk zeven jaar lang voor rekening van de Staat een
gesloten centrum voor sans-papiers in afwachting van uitwijzing uitgebaat. Op deze alledaagse plek die je maar moeilijk op een kaart van de Italiaanse hiel kan aanduiden, werden duizenden immigranten gecontroleerd, bewaakt, opgesloten, gefouilleerd, afgeranseld en gefolterd. Honderden gingen er in hongerstaking, vernielden de inboedel, ontsnapten of gingen de confrontatie
aan met de carabinieri en de directeur van het centrum zelf, een priester. »
Met getrokken dolken tegenover het bestaande, haar verdedigers en haar valse critici
140 p. – 3 euro – Typemachine uitgaves
We kunnen ervoor kiezen om niet te leven. Dat is de mooiste reden om jezelf met trots open te stellen voor het leven. ‘Er is altijd nog tijd om de deur achter je dicht te slaan; je kan dus net zo goed rebelleren en spelen` – zo spreekt het materialisme van de vreugde.
We kunnen ervoor kiezen om niet te handelen en dat is de mooiste reden om het wél te doen. Als we de kracht van alle daden waartoe we in staat zijn in onszelf verzamelen, zal geen enkele baas ons ooit kunnen beroven van de mogelijkheid om te weigeren. Wat we zijn en wat we willen, begint met een nee. Daaruit komt de enige reden voort om op te staan `s ochtends. Daaruit komt de enige reden voort om gewapend over te gaan tot de aanval op een orde die ons verstikt.
Aan de ene kant is er het bestaande, met haar gewoontes en zekerheden. En aan de zekerheid, dat sociale gif, kan men sterven.
Aan de andere kant is er de opstand, het ongekende dat openbarst in ieders leven. Het mogelijke begin van een overdreven praktijk van vrijheid.
Incognito
Ervaringen die de identificatie tarten
110 p. – 3 euro – Typemachine uitgaves
Dit boek gaat over onderduiken. Een aanval in het donker, een sprong in de geheimzinnigheid van het incognito, een parallelle dimensie waarin zelfs hetgeen wat gezegd kan worden toch vaak niet gezegd wordt. Omwille van discretie, angst of omdat men denkt dat het niet relevant is. Of omwille van voornamelijk politieke redenen, zoals dat in sommige milieus en in de ergste gevallen gebruikelijk is. Maar zelfs een vluchtige blik toont dat de wereld van mensen die in de clandestiniteit zitten geen verlaten wereld is; integendeel, ze wordt bewoond door levende wezens, ervaringen en ideeën die heel dicht bij de onze liggen in zowel de meest ellendige als fascinerende aspecten van onze levens, dicht bij onze meest hartstochtelijke verlangens en gepassioneerde dagdromen.
De volgende bijdragen vertellen over deze wereld. Het zijn de stemmen van de mensen ondergedoken waren, of nog steeds ondergedoken zitten, stemmen van verschillende aard en emoties, die allen hun eigen boodschap dragen. Ze vertellen over hun ervaring in een clandestiene situatie die gaat van een persoonlijke keuze tot redenen buiten eigen wil om. Voor sommigen was deze ervaring een resultaat van hun revolutionaire strijd; voor anderen, de velen die op de weg van een leven van uitbuiting en van wreedheid van grenzen niets meer te verliezen hebben, zelfs geen identiteitsbewijs, is deze ervaring een resultaat van hun sociale omstandigheden.
Het is geen ideologische keuze dat je in dit boek de namen van de auteurs niet zal terugvinden. Het is meer een kwestie van, laten we zeggen, goede smaak. Bovendien geven we er de voorkeur aan de ondergrondse ervaringen voor zichzelf te laten spreken in plaats van de identiteit van diegenen die erover vertellen. Niettemin is de identiteit niet slechts kwestie van persoonlijke gegevens, deze geschreven regels zullen onvermijdelijk sporen onthullen die leiden naar de auteurs.
Toen we besloten dit boek te schrijven, dachten we dat dit de meest oprechte en directe wijze was om de uniciteit van de ervaringen waarover het gaat te onthullen, eerder dan een theoretische of historische discussie over onderduiken zoals door revolutionaire bewegingen wordt voorgesteld. We kozen er daarentegen voor om een vorm te gebruiken die de meest persoonlijke aspecten van de clandestiene dimensie weergeeft in absolute vrijheid: de situaties die de schrijvers van de teksten ondergingen, hun bedenkingen en voorstellen, hun praktische en theoretische overwegingen.
Met grote inzet die vaak onze harten verscheurden en onze zielen raakten, hebben we een aantal gegevens en emoties weten te verkrijgen, die de lezer een ‘gids’ kunnen bieden; ook voor ‘technische’ suggesties, voor het geval hij of zij op een dag zelf in situaties zoals die op deze bladzijden beschreven staan, belandt.
Zo is het dus een ‘gids’; maar het is ook een lens waardoor gekeken moet worden met meer sympathieke medeplichtigheid naar de naamloze uitgebuite, bandieten, vluchtelingen en alle agitatoren die onderdoken en die, tussen de schakels van de ketting die de planeet in haar greep houdt, nog steeds het verlangen en de werkelijkheid van een vrij leven achterna zitten.
De weerspannige (Victor Serge)
Het sociale lichaam van de autoriteit raken
124 p. – 3 euro – Typemachine Uitgaves
“En dus?
Noch gehoorzamen noch bevelen.
Noch meester noch slaaf; erbuiten!
De angstvalligen antwoorden: “Maar dat is niet mogelijk!” Niets is mogelijk volgens die mensen. Dat ze dan maar wachten op hun Messias en dromen over hemelse paradijzen of idyllische steden van de toekomst…”
Met vlammende pen schetste Victor Serge onder de naam Le Rétif, De Weerspannige, aan het begin van de 20ste eeuw het onverzoenbare strijdparcours van het anarchistische individu. Niet alleen tegen de autoriteit van de meesters, maar al even scherp tegen de berusting van de slaven. Hij neemt de kapitalisten, maar ook de arbeidersbeweging op de korrel; maakt brandhout van de kuddementaliteit en het religieuze geloof in al haar vormen; richt zijn vizier op diegenen die de oorlog plannen maar bekritiseert evenzeer de miljoenen soldaten-proletariërs die zich laten bedriegen door de vaderlandsliefde. Zonder omhalen plaatst hij daartegenover de anarchistische individualiteit die zonder illusies en zonder compromissen hier en nu vecht om zichzelf te worden – een leven van strijd tegen de Autoriteit en de Kuddementaliteit.
